Inburgeren “een customer journey" apart

In mijn blogs schrijf ik regelmatig wat het resultaat kan zijn als je je echt in de klant verdiept en naar je eigen organisatie, werkwijzen en gedrag kijkt met de bril op van de klant/ bezoeker/ gast. Customer journeys in kaart brengen, welke belevingsmomenten doen ertoe in de contacten die men op de “klantreis” met je organisatie heeft. En welke mooie resultaten het je brengt als je echt Aandacht schenkt aan je klant. Je kunt het allemaal vinden, hier op de website. In deze blog neem ik een keer een zijspoor ingegeven door mijn vrijwilligerswerk

Een dagdeel per week ben ik taalcoach en help ik nieuwkomers in Nederland. Niet alleen zij, maar ook ik leer veel. Ik leer kijken met hun ogen en hun bril op. Velen komen uit oorlogsgebieden. Ze zijn blij dat ze hier veilig terechtgekomen zijn en ontzettend dankbaar voor de vrede en veiligheid die ze hier ervaren en de hulp die ze krijgen. Ze hebben hun familie achtergelaten en zitten vaak in onzekerheid over het lot dat hun dierbaren treft. Maar zij hebben de stap gewaagd, eenzaamheid en gevaren getrotseerd en gaan er vol voor om hier een zinvol bestaan op te bouwen. En hun steentje bij te dragen.

Hoe ziet hun inburgerings journey er eigenlijk uit? Welke momenten doen ertoe in hun beleving en hoe acteren wij als gastland? Hoe matchen de wederzijdse verwachtingen op ieder belevingsmoment. Waar staan we nu en wat kunnen we doen om te voldoen aan die wederzijdse verwachtingen en deze wederzijds te overtreffen?

Met één of ander vervoermiddel kwamen ze, vaak alleen, na een reis vol ontberingen, waar je kippenvel van krijgt als je het uit hun mond hoort, ergens in Nederland aan op een station een vliegveld of zomaar op een plek, gelift vanuit zuid Europa. Als eerste hier maar naar een politiebureau. Daar wordt duidelijk gemaakt, soms met handen en voeten, omdat er nog geen gemeenschappelijke taal is, dat je naar Ter Apel moet. Ja hoe dan? Zoek het maar uit! Uiteindelijk daar beland volgen de procedures en na meestal een keer of 7 overgeplaatst te zijn naar verschillende AZC’s is daar dan eindelijk je eindbestemming waar je huisje op je wacht.

Dan begint het verwerken, wennen en inburgeren. Vluchtelingenwerk en gemeenten zijn behulpzaam om je de weg te wijzen. Naar school om de taal te leren en kennis van de Nederlandse maatschappij op te doen (KNM, verplicht examenonderdeel van inburgering) en je volgt oriëntatie op de Nederlandse arbeidsmarkt ( ONA ook een examenvak) .

De kranten staan de laatste weken vol van berichten dat nog minder dan 10% van de statushouders die in 2015 en 2016 aankwam een baan heeft. Niet heel gek toch? Als je al drie dagdelen per week naar school moet, heel veel huiswerk moet doen om op tijd je inburgerings- en taalexamens succesvol af te ronden. Dan blijft er niet veel tijd over om betaald te werken.

Waar zijn we nu in hun Journey? Diegenen die in 2015 en 2016 kwamen doen binnenkort examen.

Het moment van duurzaam werk vinden, is nu een belangrijk “moment of truth” (in customer experience taal) in hun journey. Overal zie ik mega veel vacatures waar geen mensen voor te vinden zijn. Ook daar lezen we alles over in de media. Onlangs op een HR congres werd de zorg geuit over opdrogende vijvers waar iedereen in vist.

Beste werkgevers zou ik willen zeggen, gooi eens een hengel uit in de vijver van statushouders.

Ja, je moet misschien wat investeren in een aanvullende opleiding omdat hun oorspronkelijke diploma’s hier niet gelden of ze die gewoon niet meer kunnen overhandigen, meestal verloren gegaan in oorlogsgeweld. En inderdaad de taal is nog niet perfect. En ja ze hebben misschien wat extra begeleiding nodig. Maar motivatie voor 100, en veerkracht als geen ander. Hoewel ik vandaag op het nieuws hoorde dat 41% nog kampt met psychische problemen, staat na 3 jaarinburgeringstraject het merendeel wel te popelen om aan de slag te gaan.

Daarom doe ik een oproep; laten we ervoor zorgen dat we deze inburgeringsjourney succesvol afronden en de statushouders helpen aan een echte (werk)plek en zelfstandig bestaan in onze samenleving en de vacatures invullen. De cirkel van beleving is bijna rond. Vergelijkbaar met jouw customer journey als je een restaurant bezoekt. Dan wil je ook aandacht op het moment dat je wilt afrekenen en baal je als je “uit het systeem” bent bij het bedienend personeel en drie keer moet vragen of je alsjeblieft mag betalen. Gek want de betaling is toch belangrijk voor de restaurateur en als gast kun je je waardering laten blijken, uitgedrukt in fooi of een mooi compliment. In de inburgeringsjourney is het moment van starten met werken ook het kantelpunt waar erkenning, geld verdienen en geld opleveren samenkomen.

Mischien heb jij wel een geschikte vacature en zorg je ervoor dat ook één van de laatste, belangrijkste inburgeringsmomenten zowel voor de statushouder, voor je organisatie als voor de gemeenschap DE win, win gemaakt kan worden, in meerdere opzichten. Geef de juiste AANDACHT en ook in jouw organisatie ontstaat een wederzijds begrip en leerproces. Ik weet zeker dat je er heel veel motivatie, inzet en resultaat voor terugkrijgt.

Heb jij vacatures. Zie je kansen maar heb je ook twijfels? Heel begrijpelijk. Bel gerust een keer om te sparren. 0653611394

Hartelijke groet,

Annelies Raaijmaakers- Bredius

Add attention,

Reach results Beyond expectations